Benito Cereno, her şeyin ortasında bir yapıtı. Karmaşık. Bu dilemmayı çözmek için şu tanıtlardan faydalanabiliriz: Melville’in bu romanı –novella da denilebilir- pre-modern roman devrinde çağcıl romanın ilk işaretlerini verirken, yine post-modern izleğe de-onun bugünkü tanımına çok önceden bulaşarak – yaklaşıyor. Ayrıca psikolojik betimlemelerin de en güzel ilk örneklerinden. Bunları söylediğimizde sanırız karmaşa biraz daha azalıyor.

Biraz daha kolaylaştıralım işimizi: Köle yüklü iki gemi bir koyun girişinde karşılaşır. Adı Benito Cereno olmayan geminin kaptanı diğerine geçer. Ziyaret amacıyla. Gemideki, herkes siyahtır . Beyaz bir kaç insan arar. Bulur. Kaptanı soruşturur. Ama bir türlü ulaşamaz ona. Romanın sonuna doğru bu ziyareti gerçekleştiren Kaptan Alaso olup bitenin kendi zihninin içinde gerçekleştiğini düşünmeye başlar. Sürpriz bir son beklemektedir kendini.